پس از آن با پیوستن به تیم تور، زیر نظر مرحوم علی دانایی فرد به گوش چپ خط حمله منتقل شد وبا تغیر نام تور به دوچرخه سواران، جانشین دانایی فرد در پیستون چپ شد و تا پایان دوران فوتبالش (جز دوران بازی در اروپا) در تاج ماند و نامش را در شمار نسل اولی های وفادار استقلال ثبت کرد.
وی قریب به ۱۵ سال در خط حمله تیم ملی و تاج بازی کرد و توانست ۱۴۳ گل ملی و باشگاهی به ثمر برساند او به واسطه شوت های ویرانگرش اکثر گلهایش را با پای چپ می‌زد، به “چپ طلایی” معروف شد. هم بازی هایش به شوخی می گفتند : پای راستش به دستور شخص شاه قفل شده تا کسی آسیبی نبیند.
در سال۱۳۲۵بود که از ایتالیا خواهان او شدند واز باشگاه های رم،لازیو وتورینو به وی پیشنهادعضویت دادندکه درنهایت جدیکاربرای عقدقرارداد باتیم تورینو عازم ایتالیا شد ولی نهایتا باعدم ارسال موافقت نامه توسط سازمان تربیت بدنی وقت وسفر تیم ملی فوتبال به شوروی سابق این انتقال به نتیجه نرسید
اما در سال ۱۳۳۶ جدیکار مورد توجه آلمانی‌ها قرار گرفت و با تیم ویکتوریای برلین که در آن زمان از بهترین تیم های آلمان بود قراردادی ۲ ساله بست و نخستین لژیونر فوتبال ایران و آسیا لقب گرفت.
اما پس از ۹ ماه به خاطر تشکیل تیم ملی فوتبال ایران و حضور در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ دوباره به ایران برگشته و به تیم تاج تهران پیوست ولی بعد از تاج برای نیم فصل به بایرن مونیخ رفت همچنین قبل از آن در آکادمی این باشگاه حضور داشت.
در نهایت جدیکار در ۲۶ آذر ۱۳۹۲ پس از سالها مبارزه با آلزایمر در سن ۸۴ سالگی در تهران درگذشت. روحش شاد و یادش گرامی …
این نوشته توسط هوادار تاجی عزیزمون Le cœur bleu به ایدی توییتر @blueheart4204 نوشته شده